ولنتاین مبارک

دست خودم نیست

اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ای
به خدا بدان که این دست خودم نیست!

اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت و پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!

دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم.

دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم ، بر
لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوش خودم بگیرم!

به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!

دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی.

فقط

سپیده

1.دوستت دارم، نه بخاطر شخصیت تو ،بلکه بخاطر شخصیتی که من در هنگام با تو بودن پیدا میکنم.

2.هیچکس لیاقت اشکهای تو را ندارد و کسی که چنین ارزشی دارد باعث اشک ریختن تو نمی شود.

3.اگر کسی تو را آنطور که میخواهی دوست ندارد، به این معنی نیست که تو را با تمام وجودش دوست ندارد.

4.دوست واقعی کسی است که دستهای تو را نگیرد ولی قلب تو را لمس کند.

5.بدترین شکل دلتنگی برای کسی آن است که در کنار او باشی و بدانی که هرگذ به او نخواهی رسید.

6.هرگز لبخند را ترک نکن ،حتی وقتی ناراحتی،چون هر کس امکان دارد عاشق لبخند تو بشود.

7.تو ممکن است در تمام دنیا فقط یک نفر باشی ولی برای بعضی افراد تمام دنیا هستی.

8.هرگز وقت خود را با کسی که حاضر نیست وقتش را با تو بگذراند،

نگذران.

9.شاید خدا خواسته است که ابتدا بسیاری افراد نا مناسب را بشناسی و سپس شخص مناسب را. به این ترتیب وقتی او را یافتی بهتر میتوانی شکر گذار باشی.

10.به چیزی که گذشت غم نخور ،به آنچه که پس از آن آمد لبخند بزن.

11.همیشه افرادی هستند که ترا می آزارند.با این حال همواره به دیگران اعتماد کن . فقط مواظب باش ،به کسی که تو را آزرده دوباره اعتماد نکنی.

12.خود را به فرد بهتری تبدیل کن و مطمئن باش که خود را می شناسی،قبل از اینکه کس دیگری را بشناسی و انتظار داشته باشی او تورا بشناسد.

13.زیاد از حد خود را تحت فشار نگذار، بهترین چیزها در زمانی اتفاق می افتند که انتظارش را نداری

میاد بارون احساس.......از ابره تیکه  تیکه...........که سقف نازک دل......... دوباره کرده چیکه، چیکه.... چیکه ...........!

اولین ساعات روز تولدم را با ریختن  قطرات اشک گذراندم.....باری دیگر سالی دیگر گذشت و 365 روز دیگر به خاطراتم افزوده شد.

ورود به  دوران جوانی و پایان دوران نوجوانی ،به هیچ عنوان احساس خوبی ندارم!

مامان اینا غافلگیرم کردن، تو اون شرایط و وضعیت مامان، اصلا  فکر نمیکردم که تولدم رو جشن بگیرن، هیچ انتظاری هم نداشتم .............سورپرایز شدم.

البته جشن آنچنانی نبود ولی جای تشکر فراوؤن داشت،دوستان زیادی پیام تبریک فرستادن!

اولین نفر عاطفه دوست دوران راهنمائیم بود که سه روز جلوتر تولدم رو تبریک گفت!

22 بهمن ، بعدازظهر بود که به ترتیب : دختر عمه مامی، دائی علیرضا، سپیده جان پیام تبریک فرستادن!

طبق معمول بیدار بودم و موسیقی گوش میدادم که به محض اینکه تاریخ عوض شد و 23 امین روز از بهمن شروع شد به ترتیب:نرگس، شادی ،آناهیتا، ،الهام  و عاطفه دوست دوران دانشگاه هم صبح زود تبریک گفتن  !

زهرا و مریم هم دیر جنبیدن  24 ام ،اس تبریک فرستادن!

19 سالگی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

شروع  عاشقی و فقط سپیده ، دغدغه بزرگ کنکور، راکوتان و دکتر سعید کشاورز، فوت مادربزرگ هانیه ،مکتبی و تعطیلات عید و اردوی مطالعاتی یک روزه من، عمو امید، 13 بدر، هاجر خانوم ،پارکینگ ، رتبه های قشنگ قشنگ ، رانندگی ،فوت پدربزرگ مینا ،مرزن آباد،عباس آباد همدان، ماه رمضون و کولر گازی، انتخاب رشته و دکتر نکوئی ، سارا و نادر و تبریز، ماجرای کلاس کمک های اولیه ، قبولی در رشته مهندسی کامپیوتر(سخت افزار تهران جنوب) ، قبولی در رشته مهندسی کامپیوتر (نرم افزار .........واحد..........) ، دیفرانسیل و طاهری ، زبان پیش دانشگاهی ،  فاطمه نخعی ، اصغر کریم زاده ، علی محمدی تبار، نجمه مختاری، فاطمه باقری، دهنده عمومی ،اثاث کشی به............،نرگس و الهام و شیدا و عاطفه دوستای دانشگاهی!

22 آذر، دوستان به همراه کوکو سبزی مامان، 14هم  و15 هم  دی و اولین هنرنمایی من در رانندگی،11 بهمن و لیزر، بیمارستان مردم و بخش زنان.

 این بود ماجراهای  نوزدهمین سال زندگیم .

خودم برای خودم آرزو میکنم،آرزو میکنم هر روز به معبودم نزدیک تر بشم !!

اینهمه حرص و طمع برای چیست؟

آخه این دنیا مگه سرای کیست؟

شاهان همه رفتن،خان ها به جا ماندن

شاهان گدا ماندن،دنیا به جا مانده

مهتاب عشق بتاب.......................

باران عشق بتاب........................

چه کسی با خود برده ذره ای از ماله دنیا را

چه کسی پیمان بسته که ببینه صبح فردا را

وقتی آدم یه روزی فنا میشه

میمیره، روح از بدن جدا میشه

پس دیگه  جنگ و جدال واسه چیه؟

اونی که مونده تو این دنیا کیه؟

بله اینم از روزه تولد ما ......................................